Δημήτρης Παπαϊωάννου

Συνέντευξη στην Κλημεντίνη Βουνελάκη για το πρόγραμμα του 11ου Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας (2005).

Τι είναι το Black Box;
Εγώ που μιλάω.

Θα είναι μόνο λόγος;
Θα έχει και οπτικά παραδείγματα των σκέψεων που θα αναπτύξω.

Τι σε κεντρίζει να μιλήσεις σε αυτή τη φάση για την Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2004;
Προφανώς έχω ακόμα μέσα μου την ανάγκη να μιλήσω για το πως σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε αυτή η παράσταση. Ελπίζω μετά από αυτές τις συνομιλίες με το κοινό να θεραπευτώ πλήρως.

Γιατί Black Box;
Γιατί το ανοίγουμε, για να δούμε ποιά ήταν τα αίτια της σύγκρουσης.

Γιατί σύγκρουση;
Η έκθεση αυτών των ιδεών προϊδέαζε για κάτι εκρηκτικό. Ήταν μοιραία η σύγκρουση.

Η απήχηση της δουλειάς σου στην Τελετή Έναρξης ήταν τεράστια. Πέτυχες αυτό που λέμε «maximizing the audience».
Τεράστια ήταν η εμπειρία... Πολλοί είπαν ότι έδωσε αφορμή για εθνική ψυχανάλυση. Μάλλον λειτούργησε σαν καθρέφτης, προτείνοντας ένα εξιδανικευμένο πορτραίτο, όπως θα όφειλε.

Γιατί, αφού λειτούργησε στο κοινό, να χρειάζεται ανάλυση;
Ξέρω κι εγώ... Γιατί επρόκειτο για δημόσια παραγγελία τεραστίων διαστάσεων και γιατί ο μηχανισμός της λειτουργίας της ιδωμένος με ψύχραιμη ματιά ίσως αποτελεί αντικείμενο ενδιαφέρουσας συζήτησης.

Η ανατομία δεν καταστρέφει την μαγεία της εντύπωσης;
Ή την καταστρέφει ολοσχερώς ή την βαθαίνει. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι ένα έργο σαν αυτό δεν είναι τόσο αποτέλεσμα έμπνευσης όσο αποτέλεσμα σχεδιασμού.

Μετά από μια τέτοια τεράστια επιτυχία προσέρχεσαι σ' αυτόν το διάλογο με αυτοϊκανοποίηση;
Μαζί με πολλά ερωτηματικά και χωρίς συναισθηματισμούς, για μια ιατρική ανατομία.